Peuters drukken koste wat het kost hun zin door. Hun kernwapen? De driftbui. Dus... Als je peuter chips wil als ontbijt, dan zál hij chips krijgen als ontbijt.
Het is dus maar goed dat deze mini-mensjes het niet voor het zeggen hebben in de wereld; dan zou alles er héél anders uitzien.
Want als peuters het voor het zeggen hadden, dan...
- Aten we alleen nog maar spaghetti met gehaktballetjes
- En soepstengels
- En ijs
- Gingen we nooit meer in bad
- Wilden we nooit meer uit bad
- Zouden we eten met onze handen
- Zaten er altijd ergens voedselresten op ons gezicht (een voorraadje hamsteren?)
- Of in ons haar
- Of op onze kleren
- Zouden we ons bord door de kamer gooien als we ons eten niet lekker vonden
- Of onze zin niet zouden krijgen
- Zouden we de trap als glijbaan gebruiken
- Zouden we mama als glijbaan gebruiken
- Zouden we papa als glijbaan gebruiken
- Droegen we geen kleren meer
- Gebruikten we de bank als springkussen
- Zouden we hele dagen Frozen kijken
- Of Dora
- Of Sesamstraat
- Veranderden we 10x per minuut van gedachten
- En dat zou prima oké zijn
- Woonden we in tenten, gebouwd van dekbedden en een wasrekje
- Zouden we nooit meer naar bed gaan
- Vielen we in slaap wanneer en waar nodig
- Zouden we alleen nog maar pakketjes bestellen om met de doos te kunnen spelen
- Zouden we geen was opvouwen, maar ons verstoppen in de wasmand
- Zouden we alles in onze mond stoppen, ten behoeve van 'onderzoek' uiteraard
- Gebruikten we de hond als vervoermiddel
- Of de loopfiets; wat nou Porsche?
- Zouden we ons ter aarde storten als we het even niet meer zagen zitten
- Inclusief theatraal gebrul en rood aangelopen hoofd
- En snotneus
- Zouden we al ons geld uitgeven in de speelgoedwinkel om de hoek
- Zouden we elke dag naar de speeltuin gaan
- Zouden we álles zelluf willen doen, ook al wisten we dat dat niet mogelijk is
Reacties