Search

Kies nu voor een abonnement met korting

Search
Close this search box.
Reisverhaal: Buenos Aires met ‘bebé’

Reisverhaal: Buenos Aires met ‘bebé’

Het land van Máxima, de tango en polo, de enorme steaks en lekkerste rode wijn. Waar je zowel gletsjers en tropisch regenwoud als uitgestrekte stranden vindt. Én het land van haar grote liefde Nicolás. Lize van Niekerk stapt met haar babyzoon in Amsterdam op het vliegtuig naar Argentina. Een droom. En toch heeft een tweede thuis vol ‘zon en asados’ ook een keerzijde…

Nog 9 uur te gaan. Het zweet staat op m’n voorhoofd, maar ik zit. En belangrijker nog: mijn zoontje Bowie, pas acht maanden oud, slaapt weer. Wat onze eindbestemming is? Buenos Aires. We gaan naar mijn Argentijnse vriend, Bowies vader, die een maand eerder voor ons uit vloog. Na een jaar in Nederland te hebben gewoond is het tijd om de kaas en de regen in te ruilen voor steaks, Malbec en zon. Geen slecht vooruitzicht, maar die bijna veertien uur durende vlucht met een kleintje… Om eventuele pijn in de oortjes tegen te gaan, krijg ik als tip hem tijdens het opstijgen en landen een flesje te geven. Maar het taxiën duurt zó lang, dat die fles al lang en breed op is als de wielen net van de grond komen. Bowie lijkt gelukkig nergens last van te hebben en doet het goed op de aandacht van omringende passagiers. Een goed begin… is het halve werk?

Droomvlucht

Mijn kleine apie is na een paar uur in de wolken. Letterlijk en figuurlijk. Totdat we heftige turbulentie krijgen, nog geen halfuur nadat ik hem in zijn reiswieg heb gefrummeld. Met een kleintje onder de twee jaar betekent dat: kind op schoot, vast in de riemen. Ik kan wel janken, hij slaapt echt nét. Ik doe een verwoede poging om de stewardess om te praten, maar het is duidelijk: deze discussie ga ik niet winnen. Safety rules zijn safety rules. Ik haal Bowie uit z’n mandje en hij is meteen klaarwakker, spert zijn ogen wijd open. Godzijdank valt ’ie weer in slaap, zo’n uur nadat ik hem op schoot heb genomen en terug in z’n wiegje leg. En al snel val ook ik in slaap.

De laatste drie uur in de lucht lijken een eeuwigheid te duren. Bowie is wakker en elk klaaghuiltje resoneert extra hard in mijn oren. Maar de stewardessen zeggen me, als ik hem even bij hen achterlaat zodat ik naar het toilet kan: “Wat is het goed gegaan hè, hij is zo lief geweest! Dat kan echt anders hoor.” En zo zet ik, mét wallen maar een zorg minder, voet op Argentijnse grond. We zijn er!

El ritmo Argentino

Voor elk uur tijdsverschil heeft je kleine een dag nodig om te herstellen, las ik ergens. Bij ons klopt dat precies: na vijf dagen zijn we weer in ons ritme. Wel moet ik mijn schoonfamilie regelmatig uitleggen waarom ik Bowie om zeven uur in bed stop. Hier is het normaal dat kids – ook baby’s – pas rond tien uur gaan slapen. Maar ik houd graag vast aan ons oude ritme. Dat het er in de praktijk op neerkomt dat mijn mannetje om acht uur in bed ligt, neem ik voor lief. Het belangrijkste is zijn ritme te volgen, en niet ons eigen belang of gemak de doorslag te laten geven.

Best of both worlds

Ik heb eerder in Argentinië gewoond, maar ben er nog niet eerder met Bowie geweest. Het huis voelt vertrouwd, evenals de buurt en de campo. Het buitenhuis van de familie van mijn vriend ligt midden op de pampa, twee uur rijden van de stad, en is nóg fijner dan voorheen. Tot Bowie naar school moet, hebben we de vrijheid om te wonen waar we willen. Qua werk kan dat ook: ik ben copywriter/ redacteur, ook Nicolás werkt voor zichzelf. Ons plan: de ene helft van het jaar in Nederland en de andere helft in Argentinië wonen, waarbij we het natuurlijk zo timen dat we de Hollandse herfst en winter overslaan. Ik vind het een enorme rijkdom dat we Bowie twee culturen mee kunnen geven en twee zó verschillende plekken. Bijkomend voordeel is dat ik in Argentinië echt een vakantiegevoel heb. Maar de tijd zal uitwijzen of die fiftyfifty constructie in de praktijk goed werkt. Want wonen op twee plekken betekent ook dat je nergens helemaal ‘echt’ bent. Iets opbouwen is lastig. En als je er net lekker in zit… moet je al weer bijna het vliegtuig in.

Door Lize van Niekerk | Fotografie Lize van Niekerk

Lees het volledige verhaal in Fabulous Mama 10-2019.

Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Fabulous Mama magazine!

Wil je op de hoogte blijven van de leukste artikelen en toffe winacties? Volg Fabulous Mama magazine op Instagram, Facebook en meld je aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief.

cover fab mam 1 2024

Shop losse edities

Bestel Fabulous Mama en krijg hem gratis thuisbezorgd!

ALLEEN VOOR NIEUWE ABONNEES​

Ontvang 6x Fabulous Mama op de deurmat én een persoonlijk cadeau naar keuze.