Brieven aan Steven Pont: ‘Mijn man heeft geen gevoelens voor onze dochter’

Beste Steven,

Vier maanden geleden ben ik bevallen van onze dochter. Ik was direct verliefd, maar mijn man lijkt totaal geen gevoelens voor haar te hebben. Het is dat ik haar af en toe in zijn armen duw, want uit zichzelf pakt hij haar amper op.

Ook een flesje opwarmen of een luier verschonen, komt nauwelijks in hem op. Dit onvermogen gaat me aan het hart, omdat ik zelf zo dol op ons meisje ben; ik gun hem en haar ook zo’n band. Zijn er meer jonge vaders die zo op de geboorte van hun kind reageren?

Antwoord Steven Pont:

Ja, die zijn er. Jij hebt al negen maanden langer een intieme band met je dochter dan hij, en je loopt dus een beetje op hem voor. Sommige vaders zijn er meteen helemaal bij, anderen blijven eerst nog even een tijdje op de invoegstrook rijden.

Maar de vraag is vooral hoe hij hier zelf naar kijkt. Neem jij naar zijn idee toch alles over, zodat, als hij een keer een luier verschoont, hij te horen krijgt dat hij het fout doet? Verbaast zijn gedrag hem zelf? Is hij het überhaupt met je eens?

En, wat daar nog aan voorafgaat: weet hij dat jij vindt dat hij afstandelijk met zijn dochter omgaat? Herken jij deze houding in hem, bijvoorbeeld ook in relatie tot vriendschappen (of tot jou?). Dus ja, we zien het vaker bij vaders, maar dat is het probleem niet alleen. Het wordt pas ingewikkeld als het zo blijft én als jullie daar samen geen contact op niveau 10 over kunnen hebben.

Steven Pont (52) is ontwikkelingspsycholoog en relatie-/gezinstherapeut. Met zijn vriendin Mick heeft hij twee zoons, Finn (12) en Rogi (11).