Brieven aan Steven Pont: ‘Mensen gaan mij uit de weg door mijn gehandicapte dochter’

Beste Steven,

Een jaar geleden kregen wij een prachtig, gehandicapt meisje. Sindra zal nooit kunnen lopen en praten en haar zicht is heel slecht.

Ik ben blij met Sindra, maar worstel met het idee dat mensen haar vreemd vinden en mij daarom uit de weg gaan. Hoe maak ik ons makkelijker te benaderen?

Antwoord Steven Pont:

Ik kan me voorstellen dat je wereld op z’n kop is gezet en dat een deel daarvan bestaat uit de reacties van je omgeving. De mensen die je nu ontwijken, zijn niet slecht, maar onzeker, en ik raad je aan dat als zodanig te beschouwen. Ze weten niet welke houding ze aan moeten nemen, want ze zijn niet gewend aan het omgaan met dergelijke situaties. En dus doen ze maar niets. Ook niet als ze best zouden willen.

Ik adviseer je daarom de mensen om wie het gaat een mail te sturen, waarin je schrijft dat je snapt dat het moeilijk kan zijn te weten wat je van ze verwacht en dat je aangeeft dat je weliswaar een gehandicapte dochter hebt, maar hoopt dat dit het contact niet in de weg zal staan.

Als dingen eventjes niet natuurlijk gaan, moet je ze soms organiseren. Jij kunt mensen hun zekerheid teruggeven over hoe zij hier het best mee om kunnen gaan.

Steven Pont (52) is ontwikkelingspsycholoog en relatie-/gezinstherapeut. Met zijn vriendin Mick heeft hij twee zoons, Finn (12) en Rogi (11).