‘Zijn basisscholen niet een tikkeltje aan het doorslaan?’

De laatste jaren lijkt er een verschuiving te zijn opgetreden waarbij de school steeds meer de rol van opvoeder op zich neemt en daarbij de ouders bij de hand neemt in plaats van andersom. Wat pakweg tien jaar geleden begon met het verbieden van ongezonde traktaties is inmiddels uitgelopen tot scholen die zich op allerlei gebieden opvoedtaken toe-eigenen.

Van het aandringen op ontbijt, tot het compleet verbieden van suiker. Afgelopen jaar barstte de bom al in Tilburg, toen een bassischool bedacht dat ouders hun kinderen alleen nog maar water en fruit mee naar school mochten geven. Alles wat daar niet onder viel werd afgepakt en het kind werd met een briefje in zijn tas weer naar huis gestuurd.

Honden drinken water. Mijn kind is toch geen hond.

Het voedingscentrum bejubelde de stap en riep andere basisscholen op om dit voorbeeld te volgen, maar de gemoederen tussen ouders en de school liepen hoog op. Sommige ouders weigerde zich aan de regels van de school te consumeren. ‘Honden drinken water. Mijn kind is toch geen hond.’

Ook buiten de school om ontstonden er discussies over de vraag of een school zich wel met de eetgewoontes van een kind mocht bemoeien. Op een blog op JM voor ouders reageerde een ouder: “Ik ben zeker voor gezond eten maar nu krijg ik voor de voeten geworpen dat ik mijn kinderen niet gezond opvoed, zo voelt het aan. Ik denk dat in plaats van verplichten, stimuleren van gezond eten een veel betere keuze was geweest. Er zijn zat projecten voor gezond eten op school.”

Ik heb ze fijntjes gewezen op de vreetautomaten en de patatboer die nog geen honderd meter van de school staat.

Een ander: “Bij onze school wilden ze dat ook doen. Toen heb ik ze fijntjes gewezen op de vreetautomaten waarvan er drie stuks staan, de patatboer die nog geen honderd meter van de school staat en de supermarkt, waarnaast die patatboer staat.

Tot slot nog een opmerking over de gymleraar die, met de auto, van school naar sportveld rijdt in de pauzes, terwijl de kinderen moeten lopen/fietsen. Nou die discussie was snel klaar (onder veel gelach van de overige ouders).

En dan heb ik het nog niet eens over alle mindfullnesslessen, zelfvertrouwingstrainingen en wij-gevoel-cursussen die op scholen als paddenstoelen uit de grond schieten, onder het mom van pedagogisch onderleggen.

Onder het mom van ‘It takes a village to raise a child’, zijn basisscholen niet een tikkeltje aan het doorslaan?

Laatst hoorde ik zelfs van een vriendin, dat de school van haar kinderen een brief had gestuurd naar alle ouders met het verzoek je kind niet langer dan twee uur per dag achter een tv of ipad te zetten. Ze werd er zo recalcitrant van dat ze prompt haar kind diezelfde dag nog de hele dag achter dat ding liet zitten. Gewoon, omdat het kon.

En dat raakt natuurlijk meteen de kern, onder het mom van It takes a village to raise a child, zijn basisscholen niet een tikkeltje aan het doorslaan?”

Dit verhaal is onderdeel van een reportage uit fabulous mama | nummer 5 | 2018. Altijd als eerste fabulous mama op de deurmat? Check de voordelige abonnementen >>