Jaqueline Steenbeek: ‘Het wonder van nieuw leven fascineert me enorm’

Vandaag blikken wij terug op het interview met Jacqueline Steenbeek uit Fabulous Mama 3-2019. Vanuit een dorpje in Brabant schopte ze het tot Miss Nederland 2013. Met tiara en al studeerde ze tussen de missverkiezingen door af als verloskundige. ‘Een prachtig beroep,’ aldus Jacqueline Steenbeek, moeder van Julia en partner van Derk, met wie ze maar liefst twee bedrijven runt. 

Jacqueline Steenbeek is nuchter, ambitieus en doelgericht. Kwaliteiten die ze ten volle benut. Want, zo stelt ze: “Als je hard werkt, kun je je doelen verwezenlijken.” Doelen heeft ze genoeg. Zo wil ze in de komende jaren haar Amsterdamse echopraktijk Baby Glimpse landelijk op de kaart zetten en het sneakermerk Dercques, dat ze samen met haar man bedacht, verder ontwikkelen. Het meisje uit Drunen heeft zich ontpopt tot een veelzijdige zakenvrouw.

Modellenklusjes

Het begon allemaal toen de vriendin van haar broer vroeg of ze in verband met haar studie fotografie voor haar wilde poseren. Jacqueline was toen veertien. “Ik stond er heel onbevangen in. Ik was geen lelijk eendje, maar ook zeker niet het mooiste meisje van de klas. Althans, zo heb ik het zelf nooit ervaren. Dat dit het begin van een modellencarrière zou inluiden, had ik nooit verwacht.” Maar zo ging het wel. De foto’s werden opgepikt door een lokaal fotografiebedrijf, dat haar benaderde voor allerlei modellenklusjes. Voor ze het wist, stond ze in magazines van bouwmarkten en drogisterijen.

Van jongs af aan was Jacqueline al gefascineerd door zwangerschap en het wonder van de ontwikkeling van nieuw leven. Toch koos ze na de middelbare school eerst voor een lerarenopleiding. Jacqueline: “Ik wilde altijd juf worden. Totdat ik naar de pabo ging en vrijwel meteen wist: dit is niets voor mij. Maar wat ik dan wel wilde? Ik had geen idee. Ik ging naar een Open Dag voor Verloskunde omdat de beroepentests in die richting wezen. En terecht, want ik was meteen verkocht. Dit was het, het klopte.”

Miss Brabant

Toch deed Jacqueline het modellenwerk ook met veel plezier en toen ze een paar jaar later een oproep voor de Miss Brabant-verkiezing voorbij zag komen, dacht ze: why not? “Het leek me een leuke ervaring. Mijn moeder ging mee, maar verder wist niemand ervan, zelfs mijn vader, broer en toenmalige vriendje niet. Toen ik thuiskwam, was mijn Facebook-pagina ontploft! De fotografen die bij de verkiezing aanwezig waren, hadden van alles gepost en mij in hun berichten getagd. Iedereen wist het, het werd een gekkenhuis! Ik was nog geen twintig, studeerde Verloskunde in Maastricht en ging nog elk weekend naar huis naar mijn ouders. Drunen was mijn vertrouwde omgeving. Met de missverkiezingen ging er letterlijk een nieuwe wereld voor me open.”

Ze vond het een hele eer om Miss Brabant te zijn. Al snel werd ze klaargestoomd voor de nationale missverkiezing. Jacqueline: “Mijn leven werd ineens een stuk breder. Ik maakte nieuwe vrienden, ging uit in Amsterdam, reisde het hele land door voor fotoshoots en interviews…”

Schotland

Voor de internationale missverkiezing verbleef ze een maand lang op het tropische Bali, waar ze van de 144 deelnemers twaalfde werd. En nummer één in de categorie Sport. Maar hoe mooi Bali ook is, als ze moet kiezen, wordt het Schotland. Ze woonde en werkte er drie jaar met veel plezier.

Enthousiast vertelt Jacqueline over de ontmoeting met haar man, door wie ze in Schotland terechtkwam. “Derk – voormalig profvoetballer Derk Boerrigter – speelde daar voor de voetbalclub Celtic. We leerden elkaar kennen via een vriendin van  mij, die een relatie had met een vriend van hem. Derk stuurde me een berichtje via Facebook en het klikte meteen. In die periode was ik heel druk met de missverkiezing en hij woonde al in Schotland. De eerste maanden hadden we alleen contact via facetime. Vanaf het begin bijna dagelijks. Ook vanaf Bali had ik elke dag contact. Ik heb zelfs zijn ouders via facetime ontmoet en hij de mijne.

Vier dagen nadat ik terugkwam van Bali, stapte ik op het vliegtuig naar Schotland. Mijn vader moest wel even slikken, ik had Derk tenslotte nog nooit in real life gezien. Ik was super zenuwachtig! Veel meer dan tijdens de verkiezingen. Stel je voor dat het zou tegenvallen?” Maar niets van dat alles. Hij haalde haar op van het vliegveld en het was meteen goed. Sindsdien is het ‘aan’. Jacqueline: “Ik was natuurlijk al hartstikke verliefd, maar nu was het écht. In de periode die volgde, ging ik de weekenden op en neer naar Schotland. Na drieënhalve maand heb ik de knoop doorgehakt. Ik zegde mijn baan op – ik werkte inmiddels als verloskundige – pakte mijn spullen en verhuisde naar Schotland. Voor mij was het alles of niks.”

Jacqueline staat daadkrachtig in het leven. Als ze ergens voor gaat, dan ook voor 100% procent. Jacqueline: “Als iets niks wordt, kom je daar snel genoeg achter en kun je altijd nog terug. Maar als je het een kans wilt geven, moet je ervoor gaan.” En dat deed ze. In het begin was het niet makkelijk. Ze miste haar vrienden en familie en het lukte haar in Schotland niet aan de slag te gaan als verloskundige. Jacqueline: “Ik liep tegen een bureaucratische muur aan, heel frustrerend. Daar komt bij dat Schotse vrouwen vooral bevallen in klinieken en ziekenhuizen, thuisbevallingen zijn niet de norm. Ik zag ernaar uit om te leren en ervaringen uit te wisselen, maar het was zo lastig om alles in orde te krijgen en het duurde allemaal zo eindeloos… In die periode heb ik weleens huilend mijn moeder gebeld.”

Maar bij de pakken neerzitten is niks voor Jacqueline: “Ik besloot het over een andere boeg te gooien. Als het niet linksom lukt, dan maar rechtsom. Ik vond een baan in een leuke kledingwinkel in Glasgow en schreef me in bij een modellenbureau. Toen ging het snel. Ik leerde mensen kennen in de winkel en kreeg leuke modellenklussen.

In Schotland is een klein, select clubje modellen actief. Ik had het geluk daar bij te komen. Ik werkte in Glasgow, Liverpool en Manchester. Opdrachten waren vaak met dezelfde meiden en de sfeer was altijd gezellig en ongedwongen, er was geen enkele strijd. In het begin had ik wel moeite om iedereen te verstaan, het Schotse accent is zó lastig te volgen… Maar alles went. Ik denk met weemoed terug aan onze periode daar. De Schotten zijn ontzettend lief en hartelijk en het land is prachtig. We hebben het er erg naar ons zin gehad. Soms heb ik zomaar ineens een beetje heimwee…”

Tekst Anne Bakker | Fotografie Fiona Ruhe | Styling & productie Tamara Botter

Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Fabulous Mama magazine!

Wil je op de hoogte blijven van de leukste artikelen en toffe winacties? Volg Fabulous Mama magazine op Instagram, Facebook en meld je aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief.