Search

Kies nu voor een abonnement met korting

Search
Close this search box.
Vrouw drinkt kop thee in het raamkozijn

Taboemoeder: ‘Hij weet niet dat ik met de pil ben gestopt’

Jenny (33): “Ik was pas begin twintig toen we elkaar leerden kennen. Pascal was in elk opzicht de man van mijn dromen: knap, slim, lief en grappig. Vanaf het eerste moment waren we onafscheidelijk en nog altijd kan ik me geen leven zonder hem voorstellen. Maar toch mis ik iets.

Al vanaf het begin van onze relatie maakte Pascal me duidelijk dat hij het niet zag zitten om vader te worden. Hij heeft gewoon weinig met kinderen en hij geniet van de vrijheden die een kinderloos bestaan hem bieden. Eerst was ik dat met hem eens. Ik ging met veel plezier mee op spontane verre reizen – buiten het hoogseizoen natuurlijk – en koesterde onze tijd samen. Over een baby dacht ik nauwelijks na.

Ik merkte dat het onderwerp hem ongemakkelijk maakte, dus besloot ik het nog even te laten rusten.

Totdat ik 30 werd en mijn biologische klok ineens leek te gaan tikken. Steeds vaker vielen de zwangere buiken van vrouwen op straat me op. Ik begon te glimlachen naar iedere peuter in een kinderwagen en luierreclames maakten me bijna aan het huilen. Ik besprak mijn gevoelens met Pascal, maar merkte al gauw dat het onderwerp hem ongemakkelijk maakte. Dus besloot ik het nog maar even te laten rusten.

Een paar weken na mijn gesprek met Pascal kwam mijn jongere zusje vertellen dat ze zwanger was. Natuurlijk was ik blij voor haar, maar tijdens het bekijken van de echo’s en het fantaseren over de naam voelde ik toch een nare steek in mijn maag. Omdat ik niet jaloers over wilde komen, hield ik die gevoelens voor mezelf.

De baby werd geboren en ik overlaadde haar als trotse tante met cadeaus en aandacht. Ook Pascal genoot van de kleine, op wie we regelmatig mochten passen. Als een volleerde vader gaf hij flesjes, zong hij slaapliedjes en veegde hij tranen weg.

Ik sloofde me extra uit tijdens het oppassen, om hem te laten zien wat een goede moeder ik zou zijn.

Telkens als ik hem met de baby op zijn arm zag zitten, ontplofte ik bijna van verliefdheid. Zelf sloofde ik me extra uit tijdens het oppassen, om hem te laten zien wat een goede moeder ik zou zijn. Als hij zag hoe leuk het was met een kindje erbij, moest hij toch ook wel van mening veranderen?

Ik probeerde mijn kinderwens opnieuw ter sprake te brengen. Maar weer kreeg ik het deksel op mijn neus. Hij werd zelfs een beetje boos: ik wist toch hoe hij erover dacht? Hij had absoluut geen kinderwens en als ik daar niet mee kon leven, konden we maar beter uit elkaar gaan. Ik schrok me rot. Geen moment had ik stilgestaan bij de mogelijkheid dat ik zou moeten kiezen tussen moeder worden en mijn relatie met Pascal.

Voor geen goud wilde ik mijn relatie in gevaar brengen, dus hield ik mijn mond over mijn steeds sterker wordende moedergevoelens. Maar negeren lukte ook niet. Iedere keer dat ik ongesteld werd voelde ik me rotter. Steeds vaker kwam ik terecht op websites over zwangerschap en zocht ik naar artikelen over het onderdrukken van een kinderwens.

Iedere keer dat we vrijen, voel ik een mengeling van schuldgevoel en opwinding. Het kan zomaar ‘raak’ zijn.

Op een dag vond ik een artikel over vadergevoelens, en hoe die soms pas na de geboorte ontstaan. En er waren er meer, veel meer. Blijkbaar denken heel veel mannen dat ze geen kinderen willen, maar draaien ze na de geboorte bij. Die informatie was voor mij genoeg om te besluiten dat ‘een ongelukje’ de beste oplossing was voor mijn probleem. En dus gooide ik de pil in de prullenbak, zonder iets te zeggen.

Het is nu vier maanden geleden dat ik ben gestopt met anticonceptie. Iedere keer dat we vrijen, voel ik een mengeling van schuldgevoel en opwinding. Het kan zomaar ‘raak’ zijn. Natuurlijk voel ik me schuldig dat ik tegen Pascal lieg, maar ik weet zeker dat hij een fantastische vader wordt. Als hij zijn zoon of dochter eenmaal in zijn armen houdt, wordt hij hopelijk vanzelf verliefd.

Bovendien: er worden elke dag kinderen geboren die niet gepland waren, maar die alsnog een fijn leven hebben. Dat het ongelukje bij ons wat hulp heeft gekregen, hoeft nooit iemand te weten.

Heb jij een groot geheim dat je met niemand kan delen omdat het taboe is? Maar wil je het toch aan iemand kwijt. Mail ons dan op webredactie@fabmama.nl, en misschien zie je jouw verhaal binnenkort (anoniem) op onze site!

Nooit meer iets missen? Abonneer je nu op fabulous mama en profiteer van mooie aanbiedingen.

cover fab mam 1 2024

Shop losse edities

Bestel Fabulous Mama en krijg hem gratis thuisbezorgd!

ALLEEN VOOR NIEUWE ABONNEES​

Ontvang 6x Fabulous Mama op de deurmat én een persoonlijk cadeau naar keuze.